Aslında temelde sadece iki duygu vardır: Korku ve Sevgi...
Açgözlülük korkunun bir ifadesidir, çünkü açgözlülük yeterli bulamama ve yeterli olamama korkusudur. Açgözlülük der ki, “Bu yeterli değil. Daha fazlasını istiyorum.” Yeterince sahip olduğunuz da dahi.
Düşüncesi; ne kadar çok şeye sahip olursam, o kadar güvende olurum ve satın alabileceğim daha fazla mutluluk ve sevgiye nasıl sahip olabilirimdir.
Hayatta kalabilmek için hem beslenmemiz hem de savaşmamız gereken bir ortamda yaşıyoruz. Hayatta kalmak için korkuyoruz, çünkü eskiyen ve yaşlanan bir yapıda olduğumuzu biliyor ve ölümün giderek yaklaştığını en derinden hissediyoruz. Ölümden sonra ne olacağından ve yaşadığımız bu hayatın anlamsızlığından korkuyoruz. Açgözlülük, işte bu temel korkuların tezahürüdür.
Daha yüce bir güce bağlılık duymadığımızdan korkularımız hayatımızda hüküm sürüyor. İşte bu noktada, dua ve farkındalık, Tanrı ile bağlantı kurabilmemiz için en temel ihtiyaçlarımız…
Özetle, yüce yaratana bağlılık ve teslimiyet duymayan bizler, açgözlülüğümüzün nedeni olan korkularımızın hüküm sürdüğü bir ortamda hayatta kalmaya çalışıyor ve yaratanın bize ilham ettiği mutluluk ve sevgiden mahrum kalıyoruz.
Dan Pedersen
Comments