Neden güzellikten ödün vermeye devam ediyorsun? Bu modern dünyada, zarafet ve özgünlük giderek kayboluyor gibi görünüyor. Yapaylık, yüzeysellik ve dikkat çekmeye yönelik narsisizm, sürekli sosyal medya ve kesintisiz dijital gürültünün olduğu bir çağda ön plana çıkıyor. Yapay zekayı, dikkatle seçilmiş içerikler ve korkunç derecede sahte görüntülerle harmanlayın, toplumsal çöküşümüz gözler önüne seriliyor.
Belki de beni en çok etkileyen şey, Billy Bob Thornton'ın Stephen Colbert ile The Late Show'daki görünümü oldu.
Thornton, yakın zamanda Paramount+ dizisi "Landman"deki başrolüyle televizyon talk show'larında boy gösteren yetenekli ve Oscar ödüllü bir aktör. Eşimle birlikte geçen gece serinin ücretsiz "ön izleme" bölümünü izledik ve Billy Bob Thornton'ın neden bu kadar başarılı bir aktör olduğunu bir kez daha anladık.
Stephen Colbert, YouTube'da bir yorumcunun "Big filmindeki Zoltar makinesindeki falcı"ya benzetttiği bir kıyafet giymiş olarak Thornton'ı el sallayarak sahneye davet ediyor.
Thornton, kulaklarını tamamen kapatan bir tür küpeli bere veya türban ve üstüne keçe benzeri bir Fedora şapkası takmıştı. Zincir kolyeler, bilezikler, yüzükler ve sivri uçlu kovboy çizmeleriyle de süslenmişti.
Film yıldızları ve ünlüler, izleyicileri abartılı moda ifadeleriyle şaşırtmayı severler, ancak bazen Cadılar Bayramı'nda dikkat çekmeye çalışan çocuklar gibi görünebilirler.
Belki de Thornton'un alışılmadık giyim tarzının derinlemesine ve gerçek bir nedeni vardır. Ancak bu Hollywood, ve film endüstrisi ile sosyal medyada önemli olan şey dikkat çekmektir.
Dikkat, hatta olumsuz dikkat bile, esastır. Ne kadar garip olursa, o kadar iyi. Şok edici olan, sessiz ve zarif olana göre daha fazla ilgi çeker.
Sahte dürüstlük sırtından harçenlenmek gibi acı vericidir
Polislik mesleğimin son on yılını Polis Şefi olarak tamamladım. Küçük bir kasabada görev yapıyordum ve polis şefi olmanın getirdiği bir nevi ünlülük vardı. Herkes beni tanıyordu ve şehirde dolaştığımda insanlar selam vermek, soru sormak ya da toplumsal bir meseleyi konuşmak için yanıma yaklaşırlardı.
Bir cuma gecesi karımla yemeğe çıkmaya karar verdik ve tanınmayacağım komşu kasabada yemek yemeyi önerdi.
"Her zaman açık olmak zorunda değilsin," dedi eşim.
En gerçekçi ve doğal insanların bile bazen profesyonel bir rol üstlenmeleri gerekebilir; sosyal performans bu anlamda normaldir.
Ailem ve arkadaşlarım evdeyken rahatça davranabilirim, ancak medyaya konuşan bir polis şefi olarak ciddi olmam gerekirdi. Yetişkin bir birey gibi hareket etmeliydim.
"Açık olmak" zorundaydım.
"Açık olmak" demek, sahte olmak değildir. Ben sadece profesyonellik peşindeydim. İş yerindeki ciddi tavrım, gerçek benliğime uygun düşüyordu. Görevimi ciddiye alıyordum. Ancak, iş arkadaşlarımla eğlenip şakalaştığım zamanlar da oldu.
Çalışma arkadaşlarım, gerçek benliğimi biliyorlardı; özgün ve dürüst olduğumu anlıyorlardı. Mükemmel olmasam da, en azından sahte biri değildim.
"‘Dinle, burada seninle dürüst olacağım’ diyen insanların alçakça sahtekarlığı nedir bu? Söylemeye gerek bile olmamalı. Açıkça belli olmalı, değil mi?—alnınıza büyük harflerle yazılmalı. Ses tonunuzda duyulmalı, gözlerinizde görülmeli, bir sevgili gibi yüzünüze bakıldığında tüm hikayeyi anında anlamalı. Dürüst ve açık sözlü bir insan, kokusu olan biri gibidir: Aynı odada olduğunuzda hemen fark edersiniz. Ancak sahte açık sözlülük, sırtınıza saplanan bir hançer gibidir. Sahte dostluk en kötüsüdür, her ne pahasına olursa olsun kaçının. Eğer dürüst, açık sözlü ve iyi niyetliyseniz, bu gözlerinizden anlaşılmalıdır. Kesinlikle anlaşılmalı." Marcus Aurelius, Meditasyonlar
Bugünün dünyasında beni endişelendiren, giderek artan sahtelik hissi. Medyadaki insanlara güvenim azalıyor. Her şey performans gibi geliyor, gerçeklikten uzak.
Güzel olan bir şeyden neden taviz vermeye devam ediyorsun?
Geçenlerde edebi yazarların geleneksel yayınlara nasıl ulaştıklarını araştırmaya çalışıyordum.
Kısa hikayelerden oluşan bir kitap yayınlamış bir yazar olarak, şimdi bir roman yazmaya yönelmek istiyorum. Ticari başarı ile edebi kaliteyi harmanlayan lüks kurgu alanına odaklanmayı planlıyorum. Evrensel temaları ve duygusal olarak etkileyici öyküleri geniş bir okuyucu kitlesine sunmayı hedefliyorum.
Ne yazık ki lüks kurgu, gerilim, romantizm, fantezi vb. gibi genel ticari kurgu türlerinden çok daha zor bir şekilde edebi temsilcilere ve yayıncılara satılıyor.
Hevesli edebi yazarlar için tavsiye bulmak amacıyla internete yöneldim ve bu ne kadar da zor bir hale geldi.
"Özgün yaşa. Sahte bir şey yaratmak için güzel olan bir şeyden neden taviz vermeye devam ediyorsun?" Steve Maraboli, Life, the Truth, and Being Free
Çevrimiçi kurslar, abonelikler, kitaplar ve diğer içerikleri satmaya hevesli kendini ilan etmiş yazarlık uzmanları her yerde bulunabilir. Bazılarının tavsiyeleri değerli olabilir, ancak çoğu güvenilmezdir. Onları ayırt etmenin en etkili yolu, genellikle kendi kendine yayınladıkları eserlerden oluşan yayın geçmişlerini incelemektir.
Ayrıca, takdir ettiğim birçok saygın edebiyat yazarının (Claire Keegan, Willy Vlautin ve Paul Harding gibi) geniş bir sosyal medya varlığı olmadığını gözlemledim. Eğer bir web siteleri varsa bile, bu siteler zarif, net ve her türlü yapay abartıdan uzaktır.
Dikkat çekmek için bağırmaya veya saçma kıyafetler giymeye ihtiyaç duymayan otantik insanlardır.
Hayatınızda gerçek ve saf olan şeyleri bulmak
Sahte bir dünyada nasıl hayatta kalırız?
Çevrimiçi ortamda karşılaştığım dolandırıcılar ve kötü tavsiye verenler, wannabe yazarlık gurularından çok daha fazlasını temsil ediyor. Her yerde, ustalıkla hazırlanmış videoları ve pahalı çevrimiçi kurslarıyla tam bir dönüşüm veya hızlı zengin olma planları sunan "yaşam koçlarına" rastlıyorum.
Ancak çoğu zaman, para kazanan tek kişiler dolandırıcılar oluyor.
Belki de bu yüzden gerçek uzmanlar ve otantik ruhlar daha sessiz bir yaklaşım sergiliyor. Bağırmak veya dikkat çeken numaralara, hediyelere ve "bana bak" kıyafetlerine güvenmek zorunda değiller.
Çalışmaları kendi adına konuşuyor.
"Ruh, otantiklikle ilgilidir. Ruh, hayatınızdaki gerçek ve saf şeyleri bulmakla ilgilidir." John Legend
Sahte bir dünyada yaşamanın altı yolu şunlardır:
Kendinize karşı dürüst olun. Eğer kendiniz gibi hissetmiyorsanız, yapmayın. Vizyonunuza sadık kalın. Gerekli becerileri geliştirin. Gerçek akıl hocaları bulun. Ve içinizde canlandırdığınız kişi olun.
Gerçek bağlantılar kurun. Benden daha fazla yeteneğe ve beceriye sahip akıl hocaları ve insanları bulmaya çalışıyorum, böylece onlardan öğrenebilirim. Ve bir kitabı kapağına göre yargılamamayı öğrendim. Yaş, cinsiyet, siyasi görüş ve benzeri faktörler önemli değil. Her şey onların özgünlüğü ve derinliğiyle ilgili.
Araştırın ve doğrulayın. Ödevimi yapana kadar hiçbir şeye inanmıyorum. Herkes çılgınca bir iddiada bulunabilir, ancak biraz araştırarak genellikle gerçeği bulabilirsiniz. Başarı kanıt bırakır ve kaliteli insanların doğrulayabileceğiniz geçmişleri vardır.
Gerçek deneyimler bulun. Hayran olduğum ve gerçek olduklarını bildiğim yaratıcı insanlarla yüz yüze atölyelere katılmayı seviyorum. Gerçek hayatta, yüz yüze etkileşimde sosyal medyanın, YouTube'un ve hatta Zoom'un asla rekabet edemeyeceği bir şey var.
Dürüst bir öz değerlendirme yapın. Dürüst bir öz değerlendirme yapmak önemlidir. Hayatta olmak istediğim kişi miyim, istediğim yerde miyim? Acımasız bir öz değerlendirme, eksikliklerimizle yüzleşmemizi ve başarılarımızı kutlamamızı sağlar. Ancak bu, sürekli devam eden bir süreçtir. Zaferlerinize asla tam anlamıyla güvenmeyin.
Ilımlı olun ve düzenleyin. Zehirli, sahte şeylere maruz kalmayı sınırlayın veya ortadan kaldırın. Yaşadığımız bu bağlantılı çağda bunu yapmak zor. Daha fazla kitap okuyorum ve daha az TV ve YouTube izliyorum. Ancak medya kullandığımda, izlediğim şeyleri düzenliyorum ve düzenliyorum. Sahte gürültü yerine gerçek, öğretici içerik hedefliyorum.
Billy Bob Thornton hakkında herhangi bir olumsuz düşüncem yok. Onun iyi bir insan olduğunu duydum ve kesinlikle yetenekli bir aktör. Bu yüzden, sıra dışı giyim tarzının onun gerçek kişiliğini yansıttığını düşünüyorsam, bu yargı için özür dilerim.
Önemli olan, kendinize karşı dürüst olmanız.
Her geçen gün genişleyen bu yapay dünyaya kapılmayın. Daha fazla özgünlük talep etmeliyiz. Olmadığımız bir şey olmaya çalışmayı bırakmalıyız. Parıldayan pozcuları ve yüzeysel maskeleriyle sahte dünyanın bir parçası olmayın.
Zaten olduğunuz gibi güzelsiniz.
(Sahte bir dünyada nasıl hayatta kalıyorsunuz? Yorumlarınızı aşağıya paylaşabilirsiniz)
Good article